Oryginalna linia fabularna
Resident Evil Ø Lub Resident Evil Zero w Japonii Biohazard Ø to gra survival horror , została stworzona i wydana przez Capcom na Nintendo GameCube w 2002 roku. Jest to piąta gra z serii Resident Evil i ostatnia zrobiona w systemie oryginalnej gry Resident Evil, przed wydaniem Resident Evil 4.
Historia gry to prequel pierwszej części Reident Evil, przedstawiający historie młodej policjantki Rebeccki Chambers.
Opis[]
Akcja gry Resident Evil Zero rozgrywa się na obrzeżach Raccoon City w 1998 roku. Główni bohaterowie gry to Billy i Rebecca, którymi gracz będzie mógł kierować zamiennie dzięki systemowi „Partner Zapping”. Specjalna grupa do zadań specjalnych S.T.A.R.S Bravo leci sprawdzić kto jest sprawcą morderstw w okolicy miasta. Tak się składa, że ich helikopter z powodów technicznych spada – załodze udaje się uciec jednak tracą całą broń. Dzielna grupa znajduje przewrócony samochód wojskowy i martwą załogę, brakuje kapitana Billego. Rozpoczynają dochodzenie, które okazuje się koszmarem.
Historia[]
23 lipca 1998 roku, oddział Bravo S.T.A.R.S. został wysłany w celu zbadania serii tajemniczych morderstw, które miały miejsce w Górach Arklay. Podczas podróży w wyznaczone miejsce helikopter, którym się przemieszczali uległ awarii. Zmuszeni do awaryjnego lądowania znaleźli się w środku lasu Raccoon. Drużyna wkrótce odkrywa zniszczony samochód żandarmerii wojskowej wraz z martwymi pasażerami. Rebecca Chambers najmłodsza członkini drużyny, odnajduje w środku lasu opuszczony pociąg Ecliptic.
Niedługo po tym odkrywa, że pociąg jest opanowany przez zombie. Po krótkiej eksploracji dołącza do niej były żołnierz Billy Coen. Razem stawiają czoła zombie, zmutowanym pijawkom oraz zmutowanym skorpionem.
W pewnym momencie pociąg ruszył, kierując się w stronę klifów.
Streszczenie szczegółowe[]
Lato 1998 roku. Miasto Racoon City, Góry Arklay, Środkowo-Zachodnia Ameryka Północna
W mediach alarmujące wieści o makabrycznych morderstwach w lasach Arklay nieopodal miasta. Donoszono, że znalezione zwłoki były okrutnie okaleczone, rozerwane, częściowo zjedzone. Można było znaleźć ślady po zwierzęcych oraz ludzkich ugryzieniach.
Lipiec 1998 roku. Las Arklay nieopodal miasta Racoon City
Włodarze korporacji Umbrella w reakcji na doniesienia medialne, a także na sygnały pochodzące z jednego ich kompleksów laboratoryjnych w górach Arklay, wysyłają ekipę operacyjną, aby zbadać przyczynę rozprzestrzeniania się wirusa T poza ich kompleksem badawczym, aa następnie doprowadzić do wyciszenia sprawy. Dowodzącym operacją został Albert Wesker.
23 lipca władze policji w Racoon City wysyłają jednostki specjalne S.T.A.R.S. w lasy Arklay, aby przyjrzały się bliżej dokonywanym tam morderstwom. Oddział Bravo miał udać się bezpośrednio na miejsca zbrodni.
23 lipca 1998 roku, lasy Arklay w górach Arklay
Należący do korporacji Umbrella pociąg Ecliptic zozstaje zaatakowany przez mrowie pijawek, w skutek czego wszyscy pasażerowie zostają zabici. Pociąg staje w miejscu. Wydarzenie to dociera do Alberta Weskera, który wysyła swój oddział na miejsce postoju pociągu, aby dowiedzieć się co się stało.
W międzyczasie helikopter z oddziałem Bravo ulega uszkodzeniu i jest zmuszony do awaryjnego lądowania w lasach Arklay. Wszystkim udało się przeżyć tę katastrofę.
Miejsce katastrofy śmigłowca w lasach Arklay
Rozbitkowie z Bravo Team dzielą się na mniejsze grupy i zaczynają przeczesywać teren, w międzyczasie próbując zorganizować ewakuację. Natrafiają w lesie na przewrócony wóz żandarmerii wojskowej, z dwoma martwymi żołnierzami w środku.
Rebecca Chambers dokonuje oględzin i stwierdza, że zostali zamordowani. Znajduje również akta transportowanej osoby, jaką okazuje się być były oficer o nazwisku William Coen. Był właśnie wieziony na egzekucję do bazy w Regarthon. Mechanik drużyny, Edward Dewey stawia tezę, że skazaniec zamordował eskortę, a następnie zbiegł. Kapitan drużyny Enrico Marini podtrzymuje te podejrzenia i w związku z tym nakazuje drużynie przeczesać teren głębiej w las, aby wytropić zbiega.
Tymczasem Albert Wesker oraz towarzyszący mu William Birkin śledzą monitoring z ośrodka szkoleniowego i wiedzą już, że kompleks jest opanowany przez zarażony personel oraz coś jeszcze – pokłosie prowadzonych tam eksperymentów, których osobniki miały być przeznaczone do likwidacji. Próbują rozwikłać zagadkę jak mogło dojść do wycieku wirusa. Biorąc pod uwagę, że zainfekowany został również oddalony od kompleksu pociąg, Wesker zaczyna podejrzewać sabotaż.
Pociąg Eclipse w lasach Arklay
Rebecca Chambers podczas przeczesywania lasu natrafia na stojący w miejscu, stylizowany na retro pociąg. Chcąc się wykazać podczas służby, po chwili wahania wchodzi do pociągu celem zbadania go, bo być może właśnie tutaj znajdzie poszukiwanego złoczyńcę.
Tymczasem jej oddział zostaje zaatakowany przez Cerberusy, o czym na początku nie ma pojęcia, ponieważ łączność zostaje na jakiś czas zerwana.
W pociągu Rebecca zastaje niepokojące widoki: porozrzucany wszędzie bagaż, rozbite okna, ślady krwi wskazują jednoznacznie, że musiało dojść do jakiegoś ataku. Podejrzewa Coena. Szybko odkrywa też zwłoki okrutnie okaleczonych, jakby zagryzionych pasażerów, które zaczynają wracać do życia jako Zombie. Pomimo doznanego szoku, Rebecca odzyskuje zimną krew na tyle, aby udało jej się zneutralizować atakującego nieumarłego pasażera strzałem w głowę. Nie może uwierzyć w to co się właśnie stało, gdyż była przekonana, że oni już nie żyją. Wraca łączność. Mimo zakłóceń przez niesprzyjające warunki pogodowe, udaje jej się odebrać wiadomość od kapitana, który ostrzega przed Coenem, jako masowym mordercą, który zabił 23 osoby i prosi aby zachować czujność.
Podczas dalszej eksploracji pociągu, Rebeccę zachodzi od tyłu Coen, mierząc do niej z pistoletu. Orientuje się, że Chambers jest z oddziału S.T.A.R.S. Traktuje ten fakt jako niezagrażający i postanawia się oddalić, jednak Rebecca biegnie za nim i nieśmiało oświadcza, że jest aresztowany. Coen nic sobie z tego nie robi i odchodzi w drugą stronę. Sekundy po tym Rebecca jest świadkiem, jak jej kolega z zespołu Edward, wskakuje do pociągu przez okno. Jest ciężko ranny w ramię. Rebecca próbuje udzielić mu pomocy, ale akcję opatrunkową przerywają dwa potworne psy, które wskakują do pociągu właśnie za Edwardem. Kiedy Rebecca jest zajęta odpieraniem ich ataku, Edward umiera. Przed śmiercią zdążył ją ostrzec, że las jest pełen Zombie i potworów.
Parę wagonów dalej Rebecca i Billy spotykają się znowu. Coen proponuje współpracę, ponieważ to zwiększy ich szansę na przeżycie. W końcu ewidentnie znaleźli się w centrum jakiegoś przekraczającego ludzkie pojęcie horroru. Rebecca jednak unosi się ideałami i nie chce współpracować z mordercą. Szybko jednak zmienia zdanie, ponieważ w jednym z wagonów zostaje zaatakowana przez potwora, którego zdolność zmiany kształtu, czy rozciągliwość kończyn wymyka się znanym jej prawom logiki.
Sparaliżowaną strachem dziewczynę ratuje Coen, strzelając do potwora z pistoletu, który po prostu rozpada się na żywe, rozbiegające się na wszystkie strony grupy pijawek. Po chwili zza okna dociera do nich jakby śpiew. Po raz pierwszy widzą wtedy młodego mężczyznę, stojącego na wzgórzu niedaleko pociągu, który jakby stoi nad mrowiem tych obślizgłych organizmów. Sprawia wrażenie, jakby do niego lgnęły, jakby był ich panem. Otaczają go, lecz nie robią mu krzywdy.
Podczas tej obserwacji pociąg rusza z miejsca. Rebecca w tym miejscu zgadza się na tymczasową współpracę ostrzegając jednocześnie, aby Billy nie próbował robić nic podejrzanego, gdyż Chambers jest w stanie zastrzelić go bez wahania. Następnie grupa rozdziela się. Rebecca udaje się w kierunku pierwszego wagonu aby sprawdzić, kto jest odpowiedzialny za rozruch pociągu.
Szukając wagonu maszynisty oraz karty dostępu do niego, wpadają na olbrzymiego skorpiona, który dostał się do wagonu jadalnego przez dach. Był to projekt Stinger.
Tymczasem oddział Delta przysłany przez Weskera jest już obecny w pociągu. Mają rozkaz przejęcia składu. Udaje im się dotrzeć do lokomotywy, jednak zostają zaatakowani znienacka przez znajdujące się tam pijawki. Albert Wesker nakazuje stojącemu obok niego Williamowi Birkinowi zniszczyć pociąg. Wypadek w lesie Arklay nie może wyjść na światło dzienne.
Rebecca i Billy wkrótce również docierają do lokomotywy. Staje się dla nich jasne, że pociąg niebawem się wykolei. Postanawiają spróbować go zatrzymać. Nie udaje im się to jednak na czas. Pociąg Eclipse wjeżdża do tunelu prowadzącego na stację ośrodka szkoleniowego Umbrella i wywraca się z impetem w środku betonowej konstrukcji. Wybucha pożar. Bohaterom udaje się jednak wyjść z tej katastrofy cało, mają tylko kilka obić i zadrapań. Jednak nie tylko oni przetrwali. Zostają zmuszeni uciekać przed grupą zombie, którą wyrzuciło z pociągu w momencie uderzenia o ziemię, a która właśnie zaczęła stawać na nogi.
Ośrodek szkoleniowy nieopodal miasta Racoon City, Góry Arklay
Billy i Rebecca przewodem kanalizacyjnym docierają do głównego holu ośrodka szkoleniowego. Wtedy po raz pierwszy, dzięki kamerom monitoringu, dowiaduje się o nich Albert Wesker. Ignoruje ich wówczas, ponieważ jego uwagę na kolejnej kamerze przyciąga inna postać, która nie powinna żyć od dawna. Ku zdumieniu Weskera i Birkina, postać zwraca się do nich za pośrednictwem kamery oskarżając ich o dokonane 10 lat wcześniej morderstwo. Mężczyzna przyznaje się również do sabotażu. To on stoi za przeciekiem wirusa w laboratoriach, posiadłości, jak i za atakiem na pociąg. Jest to akt zemsty za zdradziecki czyn, ujawniający zbrodnie korporacji Umbrella, który ma doprowadzić ją tym samym do upadku.
Na tej podstawie następuje zmiana planów. Wesker poleca Birkinowi uruchomienie procedury autodestrukcji całego kompleksu, zanim, po pierwsze sytuacja z nieznajomym wymsknie się spod kontroli, po drugie katastrofa pociągu z pewnością niedługo ściągnie dziennikarzy. Albert natomiast opuszcza centrum obserwacyjne w oczyszczalni ścieków i udaje się w kierunku rezydencji Spencera. Skoro wirus już się wydostał, to trzeba sprawdzić jak projekt B.O.W sprawuje się w praktyce. Potem będzie mógł wreszcie odejść z Umbrella, tak jak planował już wcześniej. Birkinowi nie podoba się ten pomysł, jako że właśnie pracuje nad nową generacją wirusa. Zgodnie z poleceniem rozpoczyna jednak przygotowania.
Tymczasem Billy i Rebecca przeczesują ośrodek w poszukiwaniu wyjścia. Odkrywają, że cały budynek jest specyficznie zaprojektowany: skomplikowane mechanizmy i zamki, do otwarcia których potrzebne są specjalne klucze umiejscowione w różnych częściach budynku. W trakcie eksploracji natrafiają na jeszcze więcej chodzących wolno eksperymentów, m.in. zarażone wrony, olbrzymie karaluchy, pająki, a nawet skolopendrę.
Rebecca odnajduje biuro James’a Marcusa, z którego zabiera jego dzienniki, co drażni gospodarza ośrodka. Nieznajomy uważnie obserwuje każdy krok intruzów. Dotąd bawiło go patrzenie jak sobie radzą, lecz ze względu na decyzję Rebecci postanawia ich wyeliminować, nasyłając na nich rój pijawek, nazywanych przez niego „dziećmi”. W konsekwencji tego Rebecca i Billy wielokrotnie muszą odpierać ataki Leech Manów, czyhających na nich w różnych częściach budynku.
W ośrodku szkoleniowym Rebecca dwukrotnie jest o włos od śmierci. Raz, kiedy w basenie pomieszczenia rozrodczego zostaje pochwycona przez Centuriona, którego w porę zabija Coen; drugi raz w sali tortur, kiedy zapada się pod nią podłoga podczas ataku grupy Eliminatorów.
Od runięcia w przepaść znowu ratuje ją Coen. To wydarzenie zbliża do siebie tę dwójkę. Billy po raz pierwszy zwierza się Rebecce, opowiadając jej swoją historię o tym, jak został wrobiony w masowe morderstwo podczas akcji antypartyzanckiej głęboko w dżungli. Po tym wyznaniu Rebecca zaczyna patrzeć na niego łagodniej. Przestaje jednoznacznie traktować go jak przestępcę.
Grupie w końcu udaje się uciec z budynku przez obserwatorium, które wyprowadza ich w kierunku samotnie stojącej kaplicy stojącej na cyplu za molo.
Kaplica za obserwatorium ośrodka szkoleniowego Umbrella, Góry Arklay
Grupa rodziela się w celu zbadania kaplicy oraz przylegającego do niej ogrodu. Podczas gdy Rebecca znajduje windę w bocznej ścianie kaplicy na zewnątrz, Billy zagląda do wewnątrz budynku. Tam zostaje zaatakowany przez gigantycznego nietoperza, który wleciał do środka przez dziurę w dachu.
Po zabiciu potwora, Rebecca z Billym zjeżdżają widną w jedynym możliwym kierunku, czyli pod ziemię.
Laboratorium pod ośrodkiem szkoleniowym, Góry Arklay
Dwójka bohaterów dociera do miejsca, które okazuje się być laboratorium badawczym, w którym znajdował się również gabinet oraz kwatery mieszkalne. Część korytarzy była zawalona, inna niedostępna w wyniku zastosowania tych samych mechanizmów, jakie widzieli w ośrodku szkoleniowym, co wskazywało na tego samego projektanta. Grupa postanowiła się rozdzielić. Przez dużą dziurę w suficie, Rebecce udało się wspiąć z poziomu biblioteki na piętro. Znalazła się w pokoju ze słojami z formaliną. Wychodząc z pomieszczenia i idąc dalej, udało jej się uruchomić mechanizm, który otwiera Billemu przejście z parteru.
Grupa znajduje w laboratorium jeszcze więcej zapisków obciążających korporację, a także dowodów rzeczowych w postaci np. okazów w tubach, które mówiły wiele na temat nielegalnie prowadzonych eksperymentów w tym kompleksie. W gabinecie z kolei oglądają stare zdjęcie, na którym widoczny jest ten sam długowłosy mężczyzna, co ze wzgórza w lesie, mimo że fotografia została wykonana wiele lat temu. Jako że niemożliwym jest, żeby to rzeczywiście był ten sam człowiek, uznają że mają do czynienia z synem lub wnukiem James’a Marcusa.
Podczas dalszej eksploracji znaleźli także fragment protokołu przedstawiający analizę eksperymentów prowadzonych w ramach projektu B.O.W. na zwierzętach. Głębiej napotkali jeszcze więcej zarażonego personelu, ludzi-pijawek oraz nowe zagrożenie, z jakimi jeszcze nie mieli wcześniej do czynienia – gadzich humanoidów – śmiertelnie niebezpiecznych Łowców. W wyniku pierwszej takiej konfrontacji w pomieszczeniu z klatkami, monstra udaje się powstrzymać, chociaż Rebecca zostaje zraniona w ramię [Według wersji wydarzeń z książki S.D. Perry Zero Hour[1]].
Grupa dociera w końcu do kolejki linowej, jednak zanim wchodzą do środka, następuje atak czającego się w mroku Eliminatora. Rebecca kolejny raz zostaje zadrapana przez małpę, zaś Billy, siłując się z potworem, spada razem z nim w przepaść pod stacją. Rebecca w międzyczasie samotnie stawia czoła Leech-Man'owi. Po spaleniu wroga koktajlem Molotova, pospiesznie wchodzi do kolejki i przełącza dźwignię.
24 lipca nad ranem, NEST, część przemysłowa, Góry Arklay
Rebecca dociera do opustoszałego miejsca, które przypomina fabrykę. Nieopodal kolejki stoi duża platforma, która okazuje się windą towarową. Na dole spotyka swojego kapitana z oddziału, który miał tam spotkać się z resztą drużyny, jednak nie zjawia się nikt oprócz Rebecci właśnie. Dziewczyna jest ucieszona faktem, że udało im się dotrzeć tak daleko, jednak kiedy Marini zamierza iść dalej w kierunku willi Spencera, Chambers oznajmia, że zostaje aby najpierw odnaleźć swojego towarzysza. Kapitan jest zaskoczony tym oświadczeniem, ponieważ nie ma sensu tracić czasu na jakiegoś kryminalistę w obliczu tego co się dzieje wokół nic, jednak Rebecca się upiera, obiecując że ich dogoni. Wtedy jeszcze nie wiedziała, że już nigdy więcej nie zobaczy swojego dowódcy.
Wtedy jeszcze nie wiedziała również tego, że Królowa Pijawek uwolniła ohydnego potwora, unikat i prototyp późniejszego flagowego produktu korporacji Umbrella, który szedł prosto w jej kierunku. Udaje jej się jednak uciec przed potworem, wykorzystując swoją zwinność. [Według wersji wydarzeń z książki S.D. Perry Resident Evil Zero Hour. Zgodnie z oryginalnym przebiegiem tego wydarzenia, Rebecca nie ucieka przed Tyrantem, tylko go pokonuje.] Monstrum miało bowiem wyraźne trudności w płynnym poruszaniu się. Rebecca robi kilka uników i wskakuje do windy, którą dociera do oczyszczalni ścieków.
Oczyszczalnia ścieków od strony NEST, około osiem mil od Racoon City, Góry Arklay
Rebecca wychodzi na pomost prowadzący do oczyszczalni i spostrzega leżącego w dole na skałach Coena. Billy jest nieprzytomny, a w wodzie pływa jakieś duże stworzenie, które właśnie zaczęło się zasadzać na mężczyznę. Atakuje z dużą siłą od dołu, wskutek czego Billy wylatuje nad taflę wody. Strącony z solidnego oparcia ląduje prosto do wartkiego strumienia i zostaje porwany przez silny prąd, prosto w prowadzący gdzieś w głąb budynku kanał. Od tego momentu Rebecca zaczyna rozpaczliwie się spieszyć, aby jak najszybciej odnaleźć towarzysza. Dociera na niższe poziomy oczyszczalni, gdzie w jednej z odnóg odnajduje towarzysza. Nadal nieprzytomnego wyciąga na pomost. Po chwili Billy wraca do siebie, od razu zdając sobie sprawę z okropieństw, jakie leżą rzucone na stertę w rogu pomieszczenia – ludzkich szczątków. Pozostałość po koszmarnych eksperymentach na ludziach. Billy w końcu dochodzi do siebie i razem z Rebeccą przeczesuje oczyszczalnię. Spotykają na jednym z poziomów nowy rodzaj przeciwnika – Lurkera. Co gorsza, niedaleko tamy z jednego z basenów wychodzi Proto-Tyrant. Billy teraz na własne oczy widzi, z czym musiała się wcześniej mierzyć Rebecca. Używają wszelkiego arsenału jaki tylko mają pod ręką aby jak najszybciej odeprzeć potwora. Pod nawałnicą ognia Tyrant w końcu pada martwy.
Obserwujący ich cały czas młody nieznajomy już wtedy wie, że najprawdopodobniej dojdzie do bezpośredniej konfrontacji. Na pewno nie pozwoli intruzom wydostać się z kompleksu. Zbyt wiele jego dzieci zostało przez nich skrzywdzonych, dlatego ma zamiar zająć się nimi osobiście. Sami do niego przyjdą i rzeczywiście nie minęło wiele czasu, kiedy tak się stało. Billy i Rebecca wkraczają do najdalszego kątku oczyszczalni, miejsca wprost rojącego się od pijawek. Z balkonu wita ich młody mężczyzna – postać, którą widzieli na wzgórzu oraz na starej fotografii. Na ich oczach przybiera na chwilę postać starszego człowieka, którego obraz dumnie wisiał w głównym holu ośrodka szkoleniowego. Chociaż wydawało się to niemożliwe, stał przed nimi James Marcus we własnej osobie. Tak się przynajmniej na początku wydawało, chociaż w rzeczywistości mieli do czynienia z czymś zupełnie innym. Jednak zanim nastąpiła gwałtowna transformacja, Marcus opowiedział przybyłym swoją historię o tym, jak dziesięć lat temu został zamordowany na rozkaz Spencera. Zdradzony z powodu chciwości o wyniki jego badań. Jego ciało zostało wrzucone razem jego umiłowanymi pijawkami do ścieków, aby zgnić w zapomnieniu. Jednak wtedy stało się coś bez precedensu. Jego królowa pijawek w jakiś sposób przywróciła mu życie. Odrodził się na nowo, aby móc dokonać swojej zemsty. [Dokładniej rzecz biorąc, królowa pijawek, oczywiście zainfekowana wirusem T, dostała się do wnętrza jego głowy, a następnie skonsumowała hipokamp doktora, przejmując jego wspomnienia. W ten sposób królowa zaczęła identyfikować się z Marcusem, więrząc że jest nim samym. Stąd właśnie wzięła się motywacja zemsty, która napędzała dalsze jej działania.]
Po ataku histerycznego śmiechu, postać Marcusa transformuje nagle w bliżej nieokreśloną humanoidalną postać o wielu wystających mackach z jego pleców. Dochodzi do konfrontacji. Używając otwartego ognia, dwójce walczących udaje się na chwilę powstrzymać królową. Wykorzystują ten czas aby uciec na powierzchnię platformą towarową, która wiezie ich na lądowisko lub coś w rodzaju magazynu ośrodka szkoleniowego.
Kiedy już im się wydaje, że koszmar się zakończył, rozlega się komunikat o rozpoczęciu odliczania do autodestrukcji kompleksu. Mają tylko 10 minut na bezpieczne oddalenie się od miejsca eksplozji, a na domiar złego królowa znowu daje o sobie znać. Przebija się przez ścianę do pomieszczenia, z którego wyruszyła platforma i zaczyna się szybko wspinać w górę, ścigając uciekinierów. Teraz jest o wiele większa niż poprzednio. Potwór z impetem uderza w platformę, która wylatuje w górę i wyrzuca ludzi na podłogę magazynu. Zaraz za nimi wskakuje rozwścieczona bestia. Jest ogromna.
Na zewnątrz jest już jasno, promienie słońca wpadają do środka przez dziurę w dachu. Rebecca zauważa, że światło słoneczne pali królową, która unika oświetlonych miejsc. Billy zaś spostrzega, że dach otwiera się za pomocą mechanizmów umieszczonych w kilku częściach hali. Postanawiają się rozdzielić. Rebecca zajmie się otwieraniem dachu, Billy zaś będzie odciągał uwagę królowej.
Walka była desperacka, jednak wreszcie się udaje. Dach się otwiera i królowa zaczyna parować, doznając rozległych poparzeń. Billy postanawia przypieczętować jej los pojedynczym strzałem z Magnuma, po którym potwór rozpada się na kawałki i spada do szybu, ginąc bezpowrotnie. Dwójka ocalałych, wycieńczona, lecz cała i zdrowa ucieka na powierzchnię.
Okolice ośrodka szkoleniowego, Góry Arklay
Będąc już bezpiecznym, z dala od zagrożenia, następuje wielka eksplozja. Na oczach bohaterów, ośrodek szkoleniowy wylatuje w powietrze. Stojąc na wzgórzu, Rebecca jest w stanie dłużej porozmawiać z Billym. Oznajmia mu, że wierzy w jego niewinność i puści go wolno, a przełożonym i całemu światu przedstawi wymyślony scenariusz, w którym Billy Coen jest martwy. Sama zaś udaje się w kierunku willi Spencera, samotnie stojącej wśród drzew i widocznej ze wzgórza, aby dołączyć do reszty swojej drużyny. Każdy rozchodzi się w swoją stronę.
KONIEC
Bohaterowie[]
Główni bohaterowie[]
- Rebecca Chambers - Osiemnastoletnia policjantka należąca da drużyny Bravo S.T.A.R.S. Swą służbę rozpoczyna podczas misji w Górach Arklay. Poszukuje zbiegłego więźnia Billego Coena.
- Billy Coen - Oskarżony o zabójstwo, były żołnierz Stanów Zjednoczonych. Ukrywa się w lasach miasta Raccoon u podnóża Gór Arklay.
Postacie drugoplanowe[]
- James Marcus - Genialny naukowiec i jeden z trzech założycieli Umbrelli. Był głównym naukowcem korporacji aż do momentu jego tajemniczego zaginienia ponad 20 lat temu.
- William Birkin - Młodszy od Jamesa Marcusa lecz równie zdolny i inteligentny. Birkin jest bardzo ambitny i ukazuje wielkie zainteresowanie w pracy Marcusa.
- Albert Wesker - Capitan drużyny Alfa S.T.A.R.S. Opanowany, poukładany i bardzo ambitny.
- Enrico Marini - Kapitan drużyny Bravo S.T.A.R.S. dowódca Rebeccki. Troszczy się nad każdym członkiem drużyny lecz wydażenia których doświadczyl powodują, że nie do końca ufa swym towarzyszom.
- Edward Dewey - Jeden z członków drużyny Bravo który był drugim pilotem helikoptera. Jak inni członkowie drużyny, poszukuje Billego Coena w lesie. Jest jedynym policjantem nie licząc Rebeccki, który zdołał dotrzeć do pociągu Ecliptic.
Książki[]
Resident Evil: Zero Hour
Na podstawie gry powstała książka autorstwa S.D. Perrego zatytułowana Resident Evil: Zero Hour. Książka jest 7 częścią serii Resident Evil lecz chronologicznie pierwsza, będąc prequelem Resident Evil lub książki Resident Evil: The Umbrella Conspiracy. Głównymi bohaterami jest policjantka S.T.A.R.S. Rebeccka Chambers oraz były żołnierz Billy Coen.
Przypisy[]
- ↑ S.D. Perry Resident Evil Zero Hour
Linki[]
Galeria[]
